υ

(I)

το, ΝΜΑ

γλωσσ. βλ. ύψιλον

νεοελλ.

φυσ. σύμβολο τής ταχύτητας.

————————

(II)

και με ψίλωση ὐ Α

πρόθ. (κυπρ. τ.) επί.

[ΕΤΥΜΟΛ. Κυπριακός τ. πρόθεσης και προρρηματικού, ισοδύναμος τού ἐπί, ο οποίος ανάγεται σε ΙΕ τ. *ūd «προς τα πάνω» και στη συνέχεια «προς τα έξω» (πρβλ. γοτθ. ūt, γερμ. aus) και απαντά στους τ. ὕστερος* (πιθ. και στα ὕσπληγξ*, ὕστριξ*, ὕβρις*), ὔχηρος = ἐπίχειρον, και πιθ. στη φρ. ὐ τύχᾳ, αν αυτή αντιστοιχεί σε φρ. ἐπὶ τύχῃ και δεν έχει προέλθει με κάποια φωνητική εναλλαγή από φρ. σὺν τύχᾳ. Προβλήματα γεννά η σύνδεση με δύο κυπριακούς τ. που παραδίδει ο Ησύχ.: εὐτρόσσεσθαι

ἐπιστρέφεσθαι και εὔ-χους

χώνη, όπου η μορφή εὐ- (αντί ὑ-) τού α' συνθετικού παραμένει μορφολογικώς δυσερμήνευτη].